تفاوت مهرباني و مهرطلبي چيست؟

«60 ويژگي فرد مهرطلب »


مهرطلبي نوعي از انواع تيپ‌هاي شخصيت است که در فرهنگ ما به عنوان شخصيتي پسنديده و مورد تاييد شناخته شده و موجب گرفتاري و دشواري شده است. اگر بيش از نيمي از نشانه‌هاي زير را در خود پيدا مي‌کنيد دچار اين تيپ شخصيتي هستيد.
تفاوت مهرباني و مهرطلبي چيست؟
شخص مهرطلب:
1 – نياز به تاييد و تصويب دائمي از سوي ديگران دارد.
2- از قبول يا ردِ درخواست و انتظار ديگران ناراضي و ناراحت است و رنج مي برد. ( به درخواست بد و نامشروعِ ديگران، نه نمي‌تواند بگويد)
3 – از مطالبه‌ي حق خود خجالت کشيده و سر باز مي‌زند. (گفتنِ اصلا قابلي نداره در مسائل مالي)
4 – از مقاومتِ آشکار دوري مي‌کند. (غيبت دائمي و پشت سر راحت حرف مي‌زند ولي رودررو هرگز)
5 – به راحتي اظهار عقيده نمي‌کند. (با ابهام حرف زدن و تغيير موضع سريع به محض مخالفت ديگران)
6 - توهين را تحمل مي‌کند ولي مسخره‌شدن را برنمي‌تابد.
7 – همه‌ي اعمال‌ش جهت جلبِ محبت ديگران است. (پيام مي‌دهد: من را خوب بدانيد و دوست داشته باشيد)
8 – آدمي حسي و احساسي است. (فکور نيست، زود به او بر مي‌خورد)
9 – در روابط اجتماعي‌اش مهر و کين را با هم دارد.
10 – آدمي غصه‌خور و غمگين است. (روضه‌خواني از گذشته تخصص اوست)
11- آدمي نااميد و مأيوس است.
12 – بسيار پرتوقع است و از ديگران انتظار زيادي دارد.
13 – هميشه بايد ديگران را متنبه و پشيمان ‌کند. (هميشه ديگران را به غلط‌کردن مي اندازد)
14 – تصور مي‌کند به دنيا آمده تا احتياجات ديگران را برطرف کند. (فکر مي‌کند از اين طريق مهربان به نظر مي‌آيد)
15 – براي خودش خسيس است ولي براي ديگران ولخرجي مي‌کند.(همه ي چيزهاي خوب براي مهمان است، بد براي خود)
16 – هميشه دلش مي‌خواهد بهتر(مهربان‌تر، نجيب‌تر، پاک‌تر، مؤمن‌تر) باشد نه برتر(باهوش‌تر، پولدارتر)
17 – ملاک خوب و بد، درست و غلط، مفيد و مضر بودن را قضاوت، گفته، حرف و نظرِ ديگران مي‌داند.
18 – به گونه‌اي پنهاني حسود است.
19 – احساس حقارت و کمتر و پايين‌تر و بدتر از ديگران بودن دارد.(لغات خاک‌توسري و بدبختي فراوان در ادبياتِ او)
20 – اهميتِ بسياري به احترام مي‌دهد. (بالاتر و پايين‌تر بودن آدم‌ها نسبت به هم) دلش به احترامات خوش است
21 – اساس کارِ او اطاعت است. فرمانده و فرمانبردار است.
22 –فردي وابسته است. (1-نيازهاي خودش را از طريق ديگران و ديگران از طريقِ خودش برطرف مي‌کند. محتاج ديگران است و ديگران را محتاج به خود نگه مي‌دارد، 2-احساس و انديشه‌ي خود را مرتبط و همانند ديگران مي‌داند و استقلال فکري ندارد)
23 – احساس تقصير و گناه مي‌کند و به ديگران هم القا مي‌کند. (انگشت اتهام به سوي ديگران دارد و هميشه مقصر ديگرانند)
24 – هميشه در حالِ معذرت‌خواهي است حتي وقتي ديگران مقصرند.(هميشه بدهکارِ ديگران است)
25 – معتقد است لذت‌خواهي برابر با خودخواهي است. (به دنبال شادي و لذت نيست)
26 – مواظبت و مراقبت از خودش را خودخواهي مي‌داند.( از برچسب خودخواهي بيزار است)
27 – هميشه بايد وجودش مفيد و مثمرثمر باشد. (مي‌خواهد ديگران را طلب کار کند و بدهکار و مفت خور نباشد)
28 – وجودش پر از شرم و خجالت است. ( براي فرار از شرم، عادت و اعتياد پنهان دارد)
29 – موجودي تنها است. (بي‌کس است. من بدم تو بدي و نتيجه‌ي رابطه هم بد است) دلا خو کن به تنهايي که از تن‌ها بلا خيزد. با همه‌ي افراد مشکل و مسئله دارد.
30 – از خودنمايي، بيزار است.
31 - مظلوم و مظلوم‌نما است.
32 – معتقد است که عاشقِ ‌مردم است.(تشنه‌ي محبت مردم است)
33 – اهلِ تملق و اغراق است.
34 – عضو حزبِ باد است.
35 – همواره آماده است که ببازد. ( نمي‌خواهد با برد مخاطب را ناراحت کنه)
36 – هميشه يادِ‌ ديگران مي‌کند. ( هميشه بايد جاي‌ِ ديگران را خالي کند)
37 – از همه‌چيز ناراضي است.
38 – عشق از نظر او به معني تسليمِ کامل است.
39 – معتقد به تحمل و گذشت و فداکاري است.
40 – از ضعف و ضعيفي لذت مي‌برد.
41 – ميل به تکرار دارد و از تغيير و تنوع بيزار است. (شرايطِ بدِ شناخته شده را به شرايط خوبِ ناشناخته ترجيح مي‌دهد)
42 – براي ديگران زندگي مي‌کند نه براي خود. ( از زندگي خود فرار ميکند . هرکس مي‌خواهي باش ولي خودت نباش)
آبرو(نظر و قضاوت ديگران درباره‌اش) براي او بسيار مهم است.
43 – بسيار مبادي آداب است.
44 – ظاهري آرام دارد ولي در درون به هم ريخته است.
45 – اهل تظاهر و تعارف است.
46 – به موضوع قدرداني و قدرشناسي اهميتِ فراوان مي‌دهد.
47 – براي خودش و ديگران محدوديت و محروميت ايجاد مي‌کند.
48 – اهل قضاوت و پيش‌داوري است.
49 – غرورش را به صورت تواضع و فروتني نشان مي‌دهد.
50 – اهلِ شعاردادن‌هاي بي‌شعور است.
51 – آدمِ وظيفه‌شناسي است(آنچه از بيرون تحميل مي‌شود) ولي مسئول نيست(آنچه از درون تحميل مي‌شود)
52 – به جاي تعهد و مسئوليت، دنبالِ رسالت است و منتظرِ ‌ناجي.
53 – آدمي با بارِ خرافي و مذهبي است ولي سياسي نيست.
54 – هميشه مي‌خواهد نجات‌دهنده باشد.
55 – فاميل را خوب و دوست مي‌داند و غريبه را بد و دشمن.
56 – آغازگرِ ‌خوبي است ولي تمام‌کننده‌ نيست.
57 – اهلِ قضا و قدر و سرنوشت و تقدير است.
58 – مضطرب و نگران است.
59 – حالات خفيف افسردگي دارد.
60 – خشمگين و عصباني است.
———————————————-
اين نوشته خلاصه‌اي از سخنراني دکتر فرهنگ هلاکويي پيرامون مهرطلبي است.